رطوبت به عنوان یک مانع جدی در سیستم های برودتی

سایت دیفراست www.defrost.ir مرجع تعمیرکاران لوازم خانگی

کانال تلگرام گروه تولیدی دیفراست

Telegram.me/defrostgrop

باما همراه شوید

 

 

 

وجود رطوبت در سیستم تبرید میتواند مستقیما سبب مشکلات بسیاری شود.

رطوبت را میتوان به دو دسته تقسیم کرد :

قابل رویت مانند آب و غیر قابل رویت در حالت بخار.

بخار آب در همه جا یافت میشود، به طورکلی درصد بخار آب در هوا را رطوبت نسبی می نامند.

رطوبت در دستگاه های برودتی مشکلات بسیاری به وجود می آورد. یک قطره آب به نظر بی ضرر جلوه میکند، ولی برای سیستم

تبرید یک هیولاست!

رطوبت به آسانی در اثر بازماندن لوله های کمپرسور و یا لوله های کندانسور و یا اواپراتور وارد سیستم میشود ولی به سختی بیرون

خواهد آمد.

تاثیر رطوبت روی سیستم تبرید به گونه ای خواهد بود که گاز متراکم شده در کمپرسور، رطوبت موجود در مدار را به حرکت در می آورد

و به محض رسیدن به نقاط باریک و ریز سیستم تبرید مانند کاپیلاری (لوله مویین) و یا شیر انبساط به علت ایجاد کریستال باعث توقف

مبرد میشود، در نتیجه مسیر عبور مبرد بسته شده و نهایتا مسدود میشود.

رطوبت میتواند ایجاد خوردگی نماید، و منجر به ایجاد مشکل جدی شود. چرا که اغلب اثرات خوردگی آشکار نیستند و هنگامی آشکار

میشوند که خسارت اصلی به دستگاه وارد شده باشد. رطوبت به تنهایی میتواند بعد از مدتی، باعث زنگ زدگی شود و ایجاد رسوب

نماید.

حداکثر رطوبت مجاز در سیستم پنج ذره در میلیون می باشد.

تمامی مبردها در زمان کارکرد در صورت وجود رطوبت در سیستم با آب هیدرولیز شده و تولید اسید هیدروکلریک نموده که میزان

خوردگی فلزات را افزایش میدهند، فرایند گرما در کندانسور نیز باعث به وجود آمدن ترکیبات الکتروشیمیایی شده در نتیجه تخریب را

تسریع می نماید.

روغن استفاده شده در کمپرسورها، همراه با رطوبت نیز مشکل را مضاعف میکند.

لوله مویین به عنوان کنترل کننده های جریان مبرد در سیستم های تبرید استفاده میگردد.

 

کنترل کننده های مبرد بدون توجه به نوع کارشان دو وظیفه بر عهده دارند :

1- اجازه جریان مبرد مایع از لوله مایع به اواپراتور با همان شدت تبخیر مایع در اواپراتور.

2- ایجاد اختلاف فشار بین طرفین پرفشار و کم فشار سیستم، برای اینکه مبرد بتواند تحت شرایطی که در فشار کم اواپراتور تبخیر

میشود در همان زمان در فشار زیاد در کندانسور نیز تقطیر شود. از بین چند کنترل کننده، لوله مویین در سیستم های تبرید کم ظرفیت

و شیر انبساط اتوماتیک و ترموستاتیک در سیستم های تبرید با ظرفیت زیاد، مورد استفاده قرار میگیرند.

 

لوله موئین ساده ترین وسیله برای کنترل جریان مبرد است و شامل طول معینی از لوله ای به قطر خیلی کم می باشد که مابین

کندانسور و اواپراتور قرار میگیرد.

لوله موئین به علت مقاومت اصطکاکی زیاد و قطر کم و همچنین پدیده خفگی ناشی از تبخیر تدریجی مایع مبرد در لوله به دلیل کاهش

فشار به کمتر از فشار اشباع، در مقابل جریان مبرد مایع از کندانسور به اواپراتور مقاومت می نماید و با کنترل دبی مبرد عبوری،

اختلاف فشار بین آن دو را در حد لازم نگه میدارد.

مقاومت لوله موئین با طول و قطر معین ، در جریان مبرد ثابت است و دبی عبوری از آن با اختلاف فشار در طرفین لوله که همان

اختلاف فشار تبخیر و تقطیر سیستم تبرید میباشد،

متناسب است و ظرفیت جریان در لوله موئین برابر ظرفیت پمپاژ می باشد.

در صورتی که طراحی لوله های موئین نسبت به ظرفیت تبرید مناسب بوده و صحیح به کار برده شوند، در محدوده قابل قبولی از

شرایط کاری؛ به طور رضایت بخش عمل خواهد کرد.

لوله های موئین از این نظر که در طول خاموش بودن سیکل، جریان مبرد مایع به اواپراتور را متوقف نمیکنند با سایر انواع کنترل کننده

های جریان مبرد، تفاوت دارند چون در طول خاموشی سیستم، فشار طرف پرفشار و کم فشار سیستم از طریق لوله موئین برابر

می شود.

به همین دلیل در چنین سیستم هایی معمولا از مخزن مایع استفاده نمیشود.

لوله های موئین علاوه بر ساختمان ساده و قیمت ارزان، هزینه سیستم تبرید و تولید را پایین می آورند.

پیچیدن (لحیم کردن) طول معینی از لوله مویین به لوله مکش برای ایجاد مبدل حرارتی بین این دو لوله بوده و عمل مادون سرد شدن

مایع و سوپرهیت شدن بخار خروجی از اواپراتور را ایجاد می نماید.

 نکاتی پیرامون لوله موئین :

1- قطر و طول انتخابی لوله موئین باید متناسب با ظرفیت تبرید و اختلاف فشار سیستم باشد.

2- لوله موئین در محل روی سیستم تبرید نصب میشوند و قابل تنظیم نیستند. در صورت تعویض شرایط محل را رعایت کنید.