تفاوت های بین گارانتی و وارانتی چیست؟

سایت دیفراست www.defrost.ir مرجع تعمیرکاران لوازم خانگی

کانال تلگرام گروه تولیدی دیفراست

Telegram.me/defrostgrop

باما همراه شوید

 

گارانتی یا وارانتی :

وارانتی عبارت است از رفع ایراد (تعمیر یا تعویض) قسمتی از محصول و یا تمام محصول که به علت خطای تولید ایجاد شده و مشتری

در ایجاد آن نقشی نداشته است و طی زمان مشخص شده و هزینه بر عهده تولیدکننده است.

و از سوی دیگر گارانتی عبارت است از رفع ایراد (تعمیر یا تعویض) قسمتی از محصول و یا تمام محصول که به علت خطای تولید ایجاد

شده و مشتری در ایجاد آن نقشی نداشته است و طی زمان مشخص شده و هزینه برعهده مشتری است.

گارانتی و وارانتی جزو معدود کلمات اضافه شده به زبان فارسی بوده که به معنای ضمانت نامه به کار میروند.

با مروری کوتاه به کتابچه راهنمای مشتری در محصولات خارجی، به واقع فقط لفظ وارانتی دیده شده و از کلمه گارانتی به ندرت

استفاده میگردد.از آنجایی که به کارگیری هر یک از دو کلمه در محصولات برای هر یک از مشتریان حقوق مختلفی را به ارمغان خواهد

آورد و همچنین در صورت صادرات، به کارگیری نادرست این کلمات میتواند بار مالی سنگینی برای صادر کنندگان به بار بیاورد. بنابراین

بهتر است به معانی هریک از این کلمات با دقت نظر بیشتری برخورد کرده تا تبعات استفاده از آن کمتر و حق و حقوق مشتری نیز عینا

پرداخت گردد.

وارانتی و گارانتی هر دو به معنای قول و تضمینی است که از سوی تولید کننده ارایه میشودتا اطمینان لازم از کارکرد محصول را طی

زمان مشخصی تاکید نماید.

در صورت بروز نقص و خطایی در کارکرد محصول که ناشی از تولید بوده و منشا آن استفاده نادرست مشتری نباشد تمامی هزینه ها

از سوی تولیدکننده به مشتری پرداخت میگردد که در این صورت و به این نوع ضمانت در عرف بین الملل، وارانتی گفته میشود.اگر

همین قول و تضمین در قبال  اخذ هزینه از مشتری انجام پذیرد، آنگاه آن را گارانتی نامند.

 

هر یک از این دو مفهوم به شرح زیر تعریف میگردند:

وارانتی ⇐ عبارت است از رفع ایراد ( تعمیر یا تعویض ) قسمتی از محصول و یا تمام محصول که به علت خطای تولید ایجاد شده و

مشتری در ایجاد آن نقشی نداشته است و طی زمان مشخص شده و به هزینه تولید کننده است.

گارانتی ⇐ عبارت است از رفع ایراد ( تعمیر یا تعویض ) قسمتی از محصول و یا تمام محصول که به علت خطای تولید ایجاد شده و

مشتری در ایجاد آن نقشی نداشته است و طی زمان مشخص شده و به هزینه مشتری است.

باید توجه داشت آنچه که مشتری در گارانتی پرداخت میکند هزینه ای است که در ابتدا با سازنده به توافق رسیده تا در صورت پرداخت

آن، طی مدت مشخص تمامی ایرادات ناشی از تولید را شرکت سازنده پرداخت نماید. این جدای آن چیزی است که هم اکنون در کشور

ما اجرا میگردد.

باذکر مثالی به شرح  تفاوت های این دو مفهوم  میپردازیم :

شرکت خودروساز داخلی اعلام میدارد که خودروهای خود را تا 3 سال پس از فروش گارانتی کرده و تا 10 سال نیز خدمات پس از

فروش ارایه میدهد.

در واقع آنچه که در این حالت اتفاق می افتد این است که این خودروساز 3 سال اول خدمات خود را تحت پوشش وارانتی ارایه میدهد و

7 سال مابقی را در صورت بروز هر ایرادی هزینه های مربوطه را از مشتری دریافت داشته، و به هزینه مشتری رفع ایراد میکند.

در اینجا عامل ایراد نامشخص بوده و برای سازنده تفاوت نمیکند که ایراد؛ ناشی از کیفیت تولید بوده یا کارکرد نادرست مشتری. در

حقیقت در این حالت سازنده فقط متعهد به تامین قطعات برای 7 سال میباشد. در صورتیکه اگر همین سازنده متعهد شود که مبلغی را

به عنوان هزینه ثابت از مشتری دریافت دارد و ایرادات ناشی از تولید را پس از دوره وارانتی برطرف نماید. ( که عموما براساس سن

محصول، این مبلغ سنجیده میشود) آنگاه مشتری قادر به تفکیک مسئولیت خود و شرکت سازنده خواهد بود.

به کارگیری این کلمات با تعاریف داخلی در هنگام صادرات منجربه بروز بسیاری از سوءتفاهم های بین طرفین میگرددو حتی در

مواقعی نیز، در همان ابتدای مذاکرات منجربه فرار مشتری و شکست صادرکننده میگردد.

در شرایطی که شرکت های خارجی به خاطر رقابت، کیفیت خودرو را بالاتر میبرند و با اطمینان از کیفیت محصولات خود، وارانتی

محصولاتشان را افزایش میدهند.

وارانتی های مادام اعمر یا وارانتی 5 ساله سپر تا سپرو وارانتی 10 ساله نیروی محرکه خودرو نمونه از این خدمات است.

استفاده از واژگان ناصحیح در گویش فارسی و ترجمه نادرست کلمات گارانتی و وارانتی به زبان های دیگر میتواند عواقب جبران

ناپذیری را برای شرکت ها در پی  داشته باشد.